Ze omschrijft haar tijd bij ‘De Brauwerij’, het opleidingsprogramma van advocatenkantoor De Brauw Blackstone Westbroek op de Zuidas in Amsterdam als de aller, aller, allerleukste tijd van haar leven. ‘Wellicht ook omdat ik daar mijn man heb leren kennen’, lacht Margie Parker-Breugem (36). Dat was in 2011. Inmiddels is de voormalig advocate een aantal banen verder en over alles wat ze tijdens haar werkende leven aan ervaring heeft opgedaan, kan zij vol enthousiasme vertellen. We volgen de weg terug die zij heeft afgelegd vanaf De Brauw tot de plek waar ze nu werkt. Een loopbaan waarin ontwikkeling, uitdaging en persoonlijke groei centraal staan. Margie heeft haar toga aan de wilgen gehangen en werkt nu als trainer en coach bij Dialogue.
‘Ik ben op mijn 23e begonnen bij De Brauw en daar uiteindelijk vier jaar gebleven. Dat was een erg leuke tijd, ik was inmiddels medewerker geworden, maar het was ook keihard werken. Alles was gefocust op De Brauw, omdat mijn man daar ook werkte. We fietsten regelmatig om 22.00 uur ’s avonds naar huis, de supermarkten waren inmiddels dicht en dan dacht ik: ‘Nu woon ik in de mooiste stad van het land, maar ik kan er helemaal geen gebruik van maken. Dat begon te knagen. Ik zat daar niet meer helemaal op mijn plek, ook omdat ik meer wilde gaan procederen om te zien of de rol van procesadvocaat iets voor mij was. Na vier jaar heb ik besloten dat ik echt iets anders wilde gaan doen. Daar heeft een coach mij destijds enorm bij geholpen. Hij heeft mij veel zelfinzicht gegeven’.
Advocaat in yogabroekje
‘Ik ben naar een kleiner kantoor gegaan, Rutgers & Posch. Daar heb ik vijf jaar als advocaat gewerkt. Dat was ook een onwijs leuke periode, waar ik ook veel vrienden heb gemaakt. De work/life balance was daar beter, ik hoefde niet meer in de avonden en weekenden te werken en kon daar ook heel erg mezelf zijn. Ik was 'de gekke advocate die in haar yogabroekje tussen de middag even een yogalesje ging volgen’. Dat kon daar. Misschien kon het bij De Brauw ook wel trouwens, maar durfde ik die ruimte niet te nemen’, aldus Margie.
Tijdens haar periode bij Rutgers & Posch kreeg zij in 2019 haar eerste kind. ‘In 2020 ben ik overgestapt naar een in-house functie. Dat heb ik geprobeerd, maar werkte niet voor mij. Toen dacht ik: ‘Wat nu?’ Ik heb weer met dezelfde coach van destijds gesproken. Hij zei: ‘Weet je nog dat je destijds al aangaf dat je eigenlijk mijn baan wilde?’ Ik had aangegeven dat ik iets wilde doen met coachen. ‘Ook als ik terug wil naar de advocatuur zijn die vaardigheden een meerwaarde’, dacht ik. Een oud collega Eva werkte al bij Dialogue, zij was enthousiast en zo is het gegaan. Na een gesprek met haar, was ik overtuigd en ben ik in dienst getreden bij Dialogue als trainer. Bij Dialogue heb ik ook de coachopleiding gevolgd’.
Open vragen stellen
‘Dat was pittig. Ik had niet verwacht dat ik het zo moeilijk zou vinden om geen advies meer te geven. Als advocaat was ik zo gewend een strategie te bepalen en knopen door te hakken. Als coach moet je veel meer achteroverleunen. Open vragen stellen. Tijdens de coachopleiding heb ik mezelf écht leren kennen. Omdat je jezelf als instrument inzet als coach, moet je jezelf kennen. Wat ik tijdens de opleiding allemaal over mezelf heb geleerd... dat had ik niet verwacht. Het is lachen en huilen met voor mij allemaal nieuwe mensen. Ik heb dingen gedeeld die ik nog nooit aan mijn beste vrienden heb verteld. Heel bijzonder’.
Margie geeft namens Dialogue trainingen en is tevens mentor bij de Beroepsopleiding Advocaten. ‘Dat vind ik onwijs leuk. Het is een goede plek en er valt nog zoveel te leren. Ik ben vaak nog te veel advocaat. Ik heb het allemaal zelf meegemaakt. Ik werk veel met jonge mensen en heb het vaak over ‘wij’, terwijl ik geen advocaat meer ben. Ik heb mijn toga aan de wilgen gehangen. Dat is soms nog wel even wennen, maar ik zit hier op een plek waar ik me goed kan verbreden en waar ik van geniet’.
